معاینات بیماران کم بینا

مهم ترین هدف از گرفتن تاریخچه و معاینات بیماران کم بینا، آشنایی با نیازها، محدودیت ها، پیش آگهی و پتانسیل بینایی بیماران است. مشاهده رفتار و نحوه حرکت بیماران از اتاق انتظار به اتاق معاینه، نحوه نشستن بر روی صندلی، توانایی یافتن مسیر و شناسایی اجسام موجود در سر راه، حرکت سر و موقعیت سر و چشم ها و به طور کل کلیه نمادهای حسی و حرکتی بیمار، راهنمای مهمی برای طراحی روند معاینه و تجویز لوازم کمک بینایی خواهند بود. 
اندازه گیری تیزبینی با چارت های اسنلن و لگاریتمی برای تخمین بزرگ نمایی مورد نیاز بیمار نخستین قدم در تجویز تجهیزات کمک بینایی است. انجام رفرکشن آبجکتیو و به ویژه رادیکال رتینوسکوپی روش معمول تعیین آبجکتیو عیب انکساری بیماران کم بینا است. در بیماران کم بینا رفرکشن سابجکتیو به مراتب مهم تر از رتینوسکوپی است، بنابراین آزمون های سابجکتیو برای بیماران کم بینا شرط لازم برای شروع معاینات کلینیکی آنها خواهد بود. آزمون های تکمیلی مانند آزمون دید رنگ، حساسیت کنتراست، بیومیکروسکوپی و فوندوسکوپی و از همه مهم تر آزمون میدان بینایی از آزمون های ضروری برای بیماران کم بینا است.