آزمایش میدان دید

میدان دید به فضای قابل مشاهده اطراف شما (هنگامی که سرتان ثابت است) اطلاق می شود، این میدان شامل اجسام واقع در حوزه دید محیطی (جانبی) نیز می باشد.

آزمایش بررسی میدان دید که نقشه ای از میدان کامل دید ارائه می‏دهد به چشم پزشک کمک می کند تا متوجه هرگونه مشکل در دید شود و بیماری های احتمالی چشم را تشخیص دهد.

آزمایش میدان دید چگونه انجام می شود؟

در این آزمایش که به وسیله ابزار بزرگ و کاسه مانندی به نام دستگاه پریمتری انجام می شود، هر بار یکی از چشم های فرد پوشانده شده و او را مقابل دستگاه بر روی صندلی راحتی می نشانند. سپس از وی می خواهند مستقیم به نقطه ای ثابت (هدف ثابت) نگاه کند. رایانه  به‌طور تصادفی نقاطی نورانی را در اطراف پریمتر کاسه شکل می تاباند و شخص باید هرگاه نوری مشاهده کرد، دکمه نشانگر را فشار دهد.

بسیار مهم است که فرد در طول آزمایش فقط به جلو نگاه کند و سر خود را ثابت نگاه دارد. همچنین به وی گفته می شود با چشمانش به دنبال نقاط نورانی نگردد و صبر کند تا این نقاط در میدان دیدش ظاهر شوند. همچنین تاخیر در مشاهده یک نقطه نورانی الزاما به معنی این نیست که میدان دید فرد دچار آسیب شده است.

اگر در طی آزمایش فرد احساس کند به استراحت نیاز دارد کافی است به تکنسین اطلاع دهد، تا او آزمایش را متوقف کرده و پس از آمادگی بیمار آن را ادامه دهد (يا با نگهداشتن دكمه نشانگر و رها نكردن آن، فرآيند آزمايش را متوقف كند و با آزاد كردن دكمه، دوباره آزمايش را آغاز کند).

در پایان، چشم پزشک نتایج آزمایش را تفسیر کرده و آن را با بیمار در میان می گذارد.

اهمیت آزمایش میدان دید

آزمایش پریمتری یا «بررسی میدان دید» یک تست بسیار مفید برای بررسی عملکرد عصب بینایی است و نکته مهم این که همکاری بیمار در صحت و دقت نتایج این آزمایش اهمیت بسزایی دارد.

چنان چه پزشک شما این تست را برای‌تان توصیه کرده به این معنی است که به عملکرد عصب چشم شما مشکوک شده، این شک می‌تواند به دلیل مشکلات چشمی یا نورولوژیک باشد که مهم ترین و شایع‌ترین آن ها افزایش فشار داخل چشم (که سبب بروز بیماری آب سیاه یا گلوکوم می شود)، ضایعات مسیر عصب بینایی، افزایش فشار مایع مغزی نخاعی و التهاب سر عصب چشم است.

توجه: این آزمایش در مورد بیمارانی که به‌دلیل بیماری روماتیسم یا لوپوس، داروی «هیدروکسی کلروکین» مصرف می کنند (به‌دلیل احتمال رسوب کلروکین روی شبکیه) باید به طور منظم و عموماً در فواصل شش ماهه انجام شود.

اين تست در برخي موارد خاص براي كساني كه نياز به عمل جراحي پلك دارند، به منظور بررسي ميزان اختلال ايجاد شده توسط پلك در ميدان بينايي نيز انجام مي­شود.