مشکلات بینایی ناشی از افزایش سن

شیوع بعضی از بیماری های چشمی با افزایش سن بیشتر می شود، اما پیشرفت های علم چشم پزشکی باعث شده این بیماری ها در صورت تشخیص به موقع، با بهترین کیفیت درمان شوند و افراد مسن کمتر با تشدید مشکلات بینایی مواجه گردند. در ادامه به اختصار در مورد این بیماری ها و روش های درمان آنها توضیح می دهیم. 

پیرچشمی

عدسی چشم افراد جوان انعطاف پذیر است؛ شکل آن به راحتی تغییر می کند و باعث می شود تصویر اجسام دور و نزدیک بر روی شبکیه افتاده و اجسام آن چنان که هستند، دیده شوند. با افزایش سن این انعطاف پذیری از دست می رود و شکل عدسی به راحتی قبل تغییر نمی کند. به همین علت با افزایش سن، مطالعه و دیدن اجسام نزدیک مشکل می شود. این وضعیت در اصطلاح پیرچشمی نام دارد و در اغلب افراد رخ می دهد. 
ساده ترین روش درمان پیرچشمی استفاده از عینک مطالعه یا عینک های دوکانونی است که دید افراد را بهتر می کند. در عینک های دو کانونی قسمت بالایی عدسی عینک برای دیده دور و قسمت پایین برای دید نزدیک مورد استفاده قرار می گیرد. 
همچنین می توان در افرادی که دچار پیرچشمی شده و دید نزدیک آنها مختل شده است به جای عینک از لنز تماسی استفاده کرد. لنزهای تماسی انواع مختلفی دارند و چشم پزشک پس از معاینه دقیق بیمار آن را تجویز و روش استفاده صحیح را آموزش می دهد. 

مگس پران

این عارضه در واقع همان دیدن ذرات کوچکی است که در جلوی چشم فرد حرکت می کنند. مگس پران ناشی از سلول ها و یا رشته های به هم چسبیده ای است که در داخل مایع زجاجیه شناورند و تصویر آنها بر روی شبکیه می افتد. این عارضه در افراد مسن شایع تر بوده، اغلب بدون ضرر است و به مرور از بین می رود و یا کوچک می شود.
ضروری است با مشاهده این عارضه برای بررسی دقیق تر توسط چشم پزشک معاینه شوید. 

کاتاراکت

این بیماری یا در اصطلاح رایج آن «آب مروارید» به کدر شدن عدسی چشم گفته شده و به طور معمول با افزایش سن افراد ظاهر می شود. علایم این بیماری عبارتند از: تاری دید، حساسیت به نور، دید ضعیف در شب، دوبینی و محو و زرد شدن رنگ ها. 
برای درمان این بیماری و جبران اختلال ایجاد شده، فرد بعد از معاینه دقیق چشم پزشکی تحت عمل جراحی قرار گرفته و یک لنز مصنوعی در داخل چشم قرار می گیرد تا مشکلات بینایی به وجود آمده کاملا رفع شود. 

گلوکوم 

این بیماری عصب بینایی را درگیر می کند و در صورت عدم تشخیص و درمان به موقع باعث نقص بینایی و حتی کوری می شود. ثابت شده است افزایش سن، بالارفتن فشار داخل چشم، سابقه خانوادگی، صدمات قبلی به چشم و کم بودن ضخامت قرنیه در ابتلا افراد به گلوکوم موثر است. 
چشم پزشکان برای درمان بیماران مبتلا به گلوکوم اقدام به اندازه گیری فشار داخل چشم، معاینه عصب بینایی و میدان بینایی می کنند. در مراحل اولیه می توان عارضه را با تجویز قطره چشمی کنترل کرد. چنانچه به درمان-های پیشرفته تر احتیاج باشد از روش های جراحی با لیزر یا بدون لیزر استفاده می شود.

دژنرسانس وابسته به سن ماکولا

این بیماری در افراد بالای 50سال رخ می دهد. ماکولا بخش مرکزی شبکیه است که به دیدن جزییات تصویر کمک می کند. در چنین بیمارانی این بخش شبکیه صدمه می بیند و ممکن است در دو نوع خشک و مرطوب یک یا هر دوچشم را گرفتار کند. 
اگر ماکولا به خوبی عمل نکند، دید مرکزی افراد دچار مشکل شده و در نهایت دید نزدیک نیز مختل می شود. 
این عارضه درمان مشخصی ندارد و بیماری پس از تشخیص با برخی روش های نوین جراحی، تجویز مکمل های ویتامینی و استفاده از وسایل کمک بینایی، کنترل می شود. چنانچه در سن بالای 50سال با تاری دید مواجه شدید و نتوانستید کلمات و صفحات کتاب را به راحتی بخوانید، خطوط مستقیم را کج و معوج دیدید یا نقاط تاریک در مرکز بینایی تان ظاهر شد، حتما برای معاینه و بررسی بیشتر به چشم پزشک مراجعه کنید. در بیماران مبتلا به دژنرسانس ماکولا رنگ ها شفافیت معمول را ندارند.