جراحی رینگ قرنیه

در بیماران دچار کراتوکونوس، قرنیه دارای استحکام طبیعی نیست، بنابراین استفاده از لیزر برای اصلاح عیوب انکساری این افراد ممنوع است؛ به همین دلیل مهمترین کاربرد فعلی «رینگ های داخل قرنیه» برای بیماران دچار قوز قرنیه (کراتوکونوس) خفیف و متوسط است.

لازم به ذکر است این بیماران در سال های قبل همگی تحت عمل پیوند قرنیه قرار گرفته و با مشکلات عمل پیوند و نتایج آن مواجه می شدند، اما امروزه با عمل رینگ قرنیه بسیاری از ایشان دید مناسبی پیدا کرده و کیفیت زندگی خوبی را تجربه می کنند.

البته برای انجام این عمل، قرنیه بیمار باید بدون کدورت بوده و دارای ضخامت مناسب باشد و معمولاً برای کسانی که قوز قرنیه پیشرفته داشته و با عینک دید بسیار کمی دارند، انجام این عمل توصیه نمی شود.

نحوه عمل حلقه قرنیه برای اصلاح بینایی

برای جراحی ابتدا عکس های لازم از قرنیه بیمارگرفته شده و در صورت احراز شرایط، رینگ های قرنیه که حلقوی شکل و از جنس پلاستیک هستند، داخل تونل هایی که بوسیله لیزر در ضخامت قرنیه و در عمق مناسب ایجاد می شود قرار می گیرند. این شرایط حالت مخروطی قرنیه را کاهش می دهد و این تغییر سبب می شود میزان آستیگمات منظم و نامنظم قرنیه کاهش یافته، دید بیمار بهبود پیدا کند.

مدت زمان انجام عمل رینگ چشم 

عمل کارگذاری رینگ داخل قرنیه به صورت سرپایی و با استفاده از قطره های بی‌حسی موضعی انجام می شود. کل زمان عمل هم کمتر از یک ساعت است. بعد از عمل هم در صورت نیاز یک بخیه در محل ورود رینگ زده می شود که بعد از ۲ تا ۳ هفته برداشته خواهد شد، در مواردی هم نیاز به بخیه وجود ندارد.

پس از پایان عمل هم لنز پانسمانی روی چشم قرار داده شده که بعد از ۲ تا ۳ روز برداشته می‌شود. مصرف داروها  هم از همان روز عمل آغاز شده و جراح زمان قطع کردن آنها را مشخص می کند.

همانند سایر اعمال جراحی عیوب انکساری، پس از این عمل هم بیمار می تواند بعد از یک تا سه روز فعالیت طبیعی و روزمره خود را آغاز کند.

توجه: از نکات بسیار مهم بعد از این عمل، عدم مالش چشم است؛ چرا که این کار می تواند موجب جابجایی رینگ و حتی خروج آن از سطح قرنیه شود.

زمان دستیابی به دید طبیعی 

بطور معمول دید بیمار طی چند روز اصلاح می شود ولی ممکن است این روند تا دو هفته به طول بیانجامد؛ حداکثر میزان اصلاح دید نیز در فاصله زمانی چهار تا شش ماه حاصل می شود. پس از این مدت در مورد نمره چشم و استفاده از عینک تصمیم گیری خواهد شد. در صورت تأمین دید مناسب بعد از عمل رینگ می توان انجام جراحی های مناسب برداشتن عینک مانند کارگذاری لنزهای داخل چشمی را بررسی کرد.

توجه: عمل رینگ قرنیه برای برداشتن عینک انجام نمی شود و تنها باعث بهتر شدن دید بدون عینک و یا با عینک می‌شود. به همین دلیل برخی افراد بعد از عمل همچنان نیازمند استفاده از عینک یا لنز تماسی خواهند بود.

مزایای رینگ داخل قرنیه

مهم ترین مزایای رینگ داخل قرنیه در سه نکته زیر خلاصه می شود:

• دقت بالا در اصلاح نزدیک بینی که حداقل برابر با عمل لیزیک است. در مطالعه FDA «سازمان غذا و دارو آمریکا» دید بهتر از ۲۰/۱۶ در ۵۵% بیماران بعد از ۲ سال، دید بهتر از ۲۰/۲۰ در ۷۵% بیماران، دید بهتر از ۲۰/۲۵ در ۹۱% بیماران و دید بهتر از ۲۰/۴۰ در ۹۵% بیماران مشاهده شده است.
• عدم ایجاد تغییرات بافتی در قسمت مرکزی قرنیه و حفظ حالت طبیعی قرنیه
• قابلیت برگشت پذیری به وضعیت قبل از عمل در صورت برداشتن حلقه های داخل قرنیه

نکته: در روش کارگذاری رینگ داخل قرنیه نیازی به میکروکراتوم و لیزر که برای عمل لیزیک به کار می رود نیست و از این نظر در کشورهای در حال توسعه جایگاه خاصی دارد.

توجه:نتایج عمل در بیماران مبتلا به قوز قرنیه با بیماران دچار نزدیک بینی متفاوت است. قرار دادن رینگ بطور متوسط باعث بهبود دو خط دید در 70 تا 80 درصد بیماران دارای قوز قرنیه می شود اگر چه ممکن است بعضی بیماران بهبودی چشم دیرتری داشته باشند. در واقع در بیماران مبتلا به قوز قرنیه این عمل باعث می شود فردی که قبل از عمل با عینک دید خوبی نداشته پس از قرار دادن رینگ به دلیل کاهش نامنظمی های قرنیه، با عینک جدید دید بهتری نسبت به گذشته پیدا کند.

عوارض شایع عمل حلقه قرنیه

شایع ترین عارضه این عمل، اصلاح کمتر یا بیشتر از حد طبیعی است. مهم ترین عوارض مقطعی بعد از عمل هم عبارتند از:

• حساسیت به نور
• احساس سوزش
• وجود هاله‌های نورانی در میدان بینایی
• اختلال در دید شب

اگر چه عمل قراردادن رینگ داخل قرنیه توسط FDA تأیید شده ولی باید بدانیم این عمل نیز مانند سایر اعمال جراحی می تواند عوارض احتمالی زیر را به همراه داشته باشد:

• عفونت های بعد از عمل (0.2 درصد)
• افزایش آستیگماتیسم و اصلاح بیشتر یا کمتر از حد (3.7 درصد)
• ایجاد عروق خونی در حواشی قرنیه (1.2درصد)
• دیدن هاله و پخش نور به ویژه در شب (۱ تا 3 درصد)
• حساسیت به نور (کمتر از ۱ درصد)
• دشواری در دید شبانه (4.8 درصد)
• رسوبات قرنیه‏ای در اطراف رینگ (معمولاً بدون علامت است)

توجه: هیچ گونه عارضه تهدید کننده بینایی در دوره یک ساله بعد از عمل رینگ داخل قرنیه مشاهده نشده است.

کاندیدهای مناسب عمل رینگ قرنیه

• افراد دارای نزدیک‏بینی خفیف (کمتر از ۴- دیوپتر) و آستیگماتیسم کمتر از ۱ دیوپتر
• داشتن چشمان سالم و عدم وجود سابقه بیماری یا ضربه به چشم
• تثبیت نمره چشم حداقل در یک سال اخیر
• داشتن حداقل ۲۱ سال سن
• مبتلایان به قوز قرنیه خفیف تا متوسط با عدم تحمل لنز تماسی (لازم به ذکر است انجام این عمل برای این بیماران فقط باعث بهبود دید و کاهش نمره عینک و نه اصلاح قوز قرنیه می‏شود.)

محدودیت های عمل رینگ داخل قرنیه

تنها مشکل فعلی در عمل رینگ داخل قرنیه، طیف محدود بیمارانی است که کاندید این عمل هستند؛ چون تنها بیمارانی که دچار نزدیک بینی در حد ۱- تا 4.5- دیوپتر به شرط داشتن آستیگماتیسم کمتر از ۱ دیوپتر هستند می‏توانند با این روش تحت درمان قرار بگیرند.

موارد دیگر استفاده از این روش عبارتند از:

• اصلاح عیوب انکساری باقی مانده بعد از عمل لیزیک
• کمک به دید بیماران مبتلا به کراتوکونوس (قوز قرنیه)