درمان جراحی کاهنده فشار داخل چشم

- ترابکولکتومی: شایع ترین عمل جراحی غیر لیزری است که جهت کنترل فشار چشم در مواردی که به وسیله قطره، قرص و ترابکولوپلاستی این امر محقق نشده است، کاربرد دارد.
ترابکولکتومی ایجاد یک محل تخلیه کنترل شده برای مایع زلالیه به زیر ملتحمه می باشد. یک برآمدگی تاولی شکل در محل اتصال قرنیه به صلبیه (لیمبوس) پس از این عمل ایجاد می شود که محل ایجاد دریچه خروج مایع از داخل چشم به زیر ملتحمه است.

 - جراحی گلوکوم با روش های Non Penetrating یا اسکلرکتومی عمیق و ویسکوکانالوستومی: هر دوی این روش ها نسبت به جراحی های فیلتراسیون کمتر تهاجمی بوده و در آنها اتاق قدامی دست نخورده باقی می ماند. در این دو روش جراحی، یک لایه یا flap عمیق در قسمت خارجی سفیدی چشم ایجاد می شود و یک لایه در بین قسمت های سطحی و عمقی سفیدی چشم ایجاد می شود که در اسکلرکتومی عمیق این لایه مانند یک مخزن برای مایع زجاجیه عمل می کند. در ویسکوکانالوستومی جراح یک ماده ژل مانند در داخل کانال شلم تزریق می کند تا باعث گشاد  شدن آن شود.

- ترابکولوتومی: این روش تا حدی مشابه ترابکولکتومی است و در آن یک قسمت از بافت زاویه تخلیه برداشته می شود که باعث باز شدن منفذی برای خروج بیشتر مایع می شود. این روش معمولاً برای درمان گلوکوم مادرزادی زمانی به کار می رود که قرنیه کدر شده باشد. برای درمان کودکان معمولاً از این روش یا روش گونیوتومی استفاده می شود زیرا این دو روش کمتر تهاجمی هستند.

- گونیوتومی: روش جراحی است که پزشک از عدسی خاصی به نام goniolens برای دیدن زاویه چشم استفاده می کند. این روشی برای درمان گلوکوم مادرزادی در صورتی که قرنیه کدر نباشد استفاده می شود. فرایند درمان به این صورت است که یک منفذ در شبکه ترابکولار (مجموعه ای از مجاری ظریفی که در زاویه تخلیه چشم قرار دارند) ایجاد شده که در نهایت باعث بهبود تخلیه مایع زلالیه می شود.

- گذاشتن شانت های چشمی: شانت های زلالیه لوله ها یا دریچه های پلاستیکی کوچکی هستند که از یک طرف به یک مخزن که یک صفحه گرد یا بیضی شکل است وصل می شوند. شانت، به عنوان یک سیستم تخلیه مصنوعی عمل کرده و از طریق یک برش کوچک در چشم گذاشته می شود. شانت باعث هدایت مایع زلالیه به یک ناحیه در زیر ملتحمه (لایه ظریفی که قسمت داخلی پلک ها و سفیدی چشم را می پوشاند) می شود. مایع زلالیه در نهایت از طریق عروق خونی جذب می شود.